“Statystycznie rzecz biorąc, czyli ile trzeba zjeść czekolady, żeby dostać Nobla” to bestseller o statystyce, w którym znajdziesz odpowiedzi na fundamentalne pytania targające ludzkością, na przykład:
? Czy na imieniny lepiej kupić czekoladki czy kokainę?
? Czy da się zmierzyć szczęście linijką?
? Czy 117% Polaków może się mylić?
Jeszcze tylko przez kilka dni kupicie książke za jedyne 19,99zł w Empikach stacjonarnych i on-line: https://cutt.ly/kupja
TO NIE JEST PODRĘCZNIK DO STATYSTYKI, to jest książka popularnonaukowa o tym, że statystyka jest wspaniała. I – w moim zamyśle – takie książkowe narzędzie, dzięki któremu można się nauczyć, jak weryfikować informacje, gazetowe nagłówki, doniesienia amerykańskich naukowców. Słowem – jak nie dać się oszukać mediom, wykresom i danym.
A jeśli wciąż potrzebujecie powodu, dla którego powinniście przestać lizać okładkę i wziąć się za czytanie, to wraz z psem Kazimierzem przedstawiam krótką instrukcję, w jaki sposób konsumować (czaicie – KONSUMOWAĆ) tę książkę.
Chcesz wiedzieć więcej? Tutaj znajdziecie spis wszystkich zagadnień poruszanych w książce, czyli czego dokładnie się z niej nauczycie: https://janinadaily.com/zagadnienia/
Czego jeszcze nauczy Was moja książka? FINANSÓW I RACHUNKOWOŚCI!!! Bo wiecie jak jest, w licznych listach pytacie mnie: “Janina, mam dwadzieścia złotych – jak powinienem je zainwestować?”. W nieruchomości? W obligacje korporacyjne? W fundusze inwestycyjne indeksowe? Odpowiadam: w siebie, najlepiej inwestować w siebie. Ewentualnie we mnie i moją książkę, bo ona teraz kosztuje tylko 19,90zł, czyli jakby za darmo, bo jak ktoś kiedyś grał w “Monopol” to wie, że z takim banknotem to hotelu się nie kupi.
Zueira
26 grudnia 2022 o 03:31Droga Janino, jestem świeżo po lekturze prezentu gwiazdkowego, a mianowicie Twojej książki. I wiesz co, to się totalnie zgadza, że statystyka się może przydać w życiu, co mówię jako niegdysiejsza ofiara jej złego stosowania przez niektórych księży, którzy popełniają m.in. błąd ekologiczny rozumowania (,,kobiety są takie a takie, więc ty też powinnaś, a mężczyźni tacy i tacy, więc tobie nie wolno”), mylenie korelacji z kauzacją (,,małżeństwa, które się razem modlą, rozwodzą się raz na milion, więc się razem módlcie, to się nie rozwiedziecie”), błąd doboru próby badawczej (,,pytałem studentów naszego duszpasterstwa, jakie są ich największe marzenia, i chłopcy wymieniali różne rzeczy, a dziewczyny wszystkie mówiły o szczęśliwej rodzinie, bez wyjątku… zatem wnioskujemy, że kobiety są skoncentrowane na życiu rodzinnym, a mężczyźni na życiu pozadomowym”) oraz oczywiście dowód anegdotyczny (tzw. doświadczenie spowiednicze, ewentualnie ,,zadziałało u tych, co prowadzą kurs przedmałżeński i od początku chcieli mieć więcej dzieci” – swoją drogą, dlaczego to zawsze jest więcej dzieci, a nie po prostu dużo, więcej od czego?…). I ta statystyka się przydaje i chcę się jej nauczyć, bo ileż razy czytam że wykonano test statystyczny określony dwudziestym nieznanym nazwiskiem, i staję bezradnie jak ten labrador, co biegnie za patykiem i nie wie, że mu ten patyk wpadł do studni. I ten labrador hasał sobie radośnie po statystycznej łące Twojej książki i już zwęszył zdechłą rybę poprawki Boneforriego, już się cieszy, że zaraz się wytarza i dowie, o co w niej chodzi, a tu tej zdechłej ryby, łososia zresztą, str. 252, ledwie parę ości i jeno wspomnienie, i ten labrador już czeka na drugi tom pełen padliny wzorów, choćby w przypisach okraszonych komentarzem ,,Nie czytać, żeby nie straszyć czytelników!”, a jak osiołkowi w żłoby dadzą tu test Studenta, tu test ANOVA, to żeby wiedział, który wybrać, i czy jak ma dwa ogony (two-tailed), to czy może merdać obydwoma, i czy jak pan Boneforri odgryzie wykresowi gwiazdkę, to czy mu będzie smakowała i się nie poparzy. Tak czy owak ten labrador książkę schrupał, merda wszystkimi dostępnymi ogonami, dziękuje bardzo i czeka na jeszcze.