człowiek-nauczyciel

8 listopada 2016

Gazowane mleko i inne rekiny biznesu

I przyszedł ten dzień, kiedy życie mnie pokonało.

2 listopada 2016

Teleturniej badań ankietowych i ludzie-kłamczuszki

Czasem chciałabym być nauczycielem geografii, bo wtedy mogłabym usiąść na środku klasy i kazać biegać studentom dookoła mnie, i tłumaczyć im, że ja jestem słońcem, oni planetami, a tak właśnie wygląda układ słoneczny. Oczywiście nie narzekam, bo przedmioty, których uczę, też dają mi spore możliwości, no ale ileż można przychodzić na zajęcia przebranym za kalkulator.

człowiek-nauczyciel

23 października 2016

Komentarzy: 5

Najśmieszniejsza regresja świata i podróż żywieniowa

#DrużynaJanina ALERT!!!! Wciąż mam do sprzedania opla, a poza tym to mam dla Was złe wiadomości i będzie Wam trochę smutno, zupełnie tak smutno jak wtedy, kiedy umarł Rysio z „Klanu” i zrozumieliście, że już nigdy w życiu nie umyjecie rączek, no bo nikt Wam o tym nie przypomni.

człowiek-nauczyciel

19 października 2016

Komentarzy: 9

Coś o amiszach i wodzirejach dobrej matematycznej zabawy

Przychodzę na zajęcia, trochę spóźniona, albowiem w instytucie przestała działać winda, a pan ochroniarz powiedział, że udogodnienia dla ludzi niepełnosprawnych ruchowo nie obejmują ludzi przewlekle leniwych.

człowiek-nauczyciel

12 października 2016

Komentarzy: 1

Beata Kozidrak uczelnianego basenu i cierpkie porzeczki pedagogicznego życia

Generalnie to posiadam trzy metody na rozwiązywanie swoich życiowych problemów: 1. Metoda na rozgwiazdę 2. Metoda na rybę 3.

człowiek-nauczyciel

7 października 2016

Komentarzy: 8

Ja, rozbitek na niespokojnej tafli językowego oceanu

Z mówieniem po angielsku jest jak z jazdą na rowerze – niby spoko, ale czasem pod górkę. Na przykład u mnie: przez długi czas miałam poczucie, że mój angielski jest jak najpiękniej wyrośnięta bułeczka drożdżowa, nadziana dorodnymi idiomami jak najsłodszymi z rodzynek, i oblana lukrem gramatyki pięknej i precyzyjnej jak koronkowe serwety plecione przez motyle.

człowiek-nauczyciel

15 września 2016

Komentarzy: 13

Przetrwają najsilniejsi: człowiek-akademik i konferencyjne bingo

Jedź na konferencję, mówili. Poznasz ludzi, inne kultury, języki, pozaplatasz delikatne nitki międzynarodowych przyjaźni z ośrodkami naukowymi z całego świata. No to jestem. Na konferencji w Portugalii jestem. Wchodzę do sali. Do lunchu podali wino, więc jestem istną gwiazdą socjometryczną, labradorem interakcji społecznych, najsympatyczniejszą z owiec na tym akademickim pastwisku.

człowiek-nauczyciel

1 września 2016

Komentarzy: 23

Dzień jak co dzień w robocie, czyli żul w indiańskich mokasynach

Przychodzą do mnie moi studenci i na pewno zastanawiacie się, dlaczego przychodzą do mnie studenci w samym środku wakacji, otóż już odpowiadam: to dlatego, że tego dnia wyglądałam jak kompletny pajac.

człowiek-nauczyciel

24 sierpnia 2016

Komentarzy: 21

Lew, co robi: Rho! Rho! i błąd rzeczywistości

Jest sobie w statystyce taki współczynnik Rho i w sumie to w ogóle nie jest istotne, co on robi, najważniejsze jest to, że ja go sobie ostatnio liczyłam i jak już policzyłam, to przy okazji wymyśliłam brawurowy dowcip, ale trzymajcie się krzeseł, bo on jest taki zabawny, że zaraz wszyscy z nich pospadacie.

człowiek-nauczyciel

30 lipca 2016

Komentarzy: 9

Pirania rynku pracy i wymiana Kula w Chorzowie Batorym

Zmoczyłam się ostatnio w nurcie rzeki mi nieznanej, jej koryto gwoździem wyłożone, przy brzegu lśni kruszone szkło, woda dość chłodna, raczej nieprzyjemna, a pod powierzchnią stado piranii bawi się ze żmiją, i to wszystko; ta rzeka, te gwoździe, żmija, piranie i szkło, to jest metafora człowieka, co szuka roboty.