Janina pisze

Tag: człowiek-opinia

  • 1

Pokłosie

„Borderlineowcy, jak ja Was nie trawię” „Choroba niczego nie usprawiedliwia. Mogę kogoś nie znosić z racji jego borderline albo schizofrenii. Mogę kogoś nie znosić, jeśli tylko mam (...) czytaj dalej

Najpopularniejsze wpisy

Obserwuj @janina.daily

janina.daily
Miniczłowiek pyta mnie, czy chcę z nim iść na pogawędkę, a ja mówię że jasne i pytam, o czym będziemy gawędzić, a on mówi, że nie wie, to zależy, co będzie dziś brało, może jakiś okoń. Oto kolejny raz, kiedy dziecięcość punktuje brak logiki dorosłego świata. Tak jak wtedy, gdy spytany, dlaczego jest smutny, odpowiada że to dlatego, że nikt go jeszcze dziś nie połaskotał tak bardzo, że aż oszalał ze śmiechu. Mnie też dawno nikt. Pewnie wielu z nas. Moglibyśmy mieć takie tablice na wzór tych w fabrykach: „Liczba dni bez wypadku”. „Liczba dni bez śmiechu tak silnego, że aż nie można wytrzymać”. Ale to nawet nie ma znaczenia, przed zaśnięciem i tak sobie gratuluję, bo przecież przetrwałam. Tak właśnie zmieniają się wytyczne udanego dnia: od „śmiać się tak bardzo, że nie można wytrzymać” do „przetrwać”. Nie wiem, czy da się wyznaczyć ten dokładny moment, kiedy zmieniamy znaczenia – słów, potrzeb i celów. Wiem jednak, że są dzieci, dla których nadchodzi zbyt wcześnie.
NAPISAŁAM NOWĄ KSIĄŻKĘ, KUP JĄ!!! A skoro wszystkich już przekonałam, to kupujemy tu:
O, albo mój mąż, który osiem lat temu pomyślał: „a, poproszę ją o rękę, co może pójść nie tak?”, a teraz musi jeść 16 jajek na twardo podczas testowania majonezów na FB Live. To znaczy – jeszcze do niedawna musiał jeść 16 jajek na twardo, no ale skoro ten etap naszego małżeńskiego rozwoju mamy już za sobą, to oto z okazji przedświątecznej czas na krok kolejny – Wielki, Ślepy Test Kiełbas Roślinnych, czyli w końcu jakiś warsztat DIY, w którym chętnie weźmie udział mućka Dagmara i nawet lajka da, a nawet kilka, bo przecież tym kopytem to w życiu jej się nie uda jednego klawisza na klawiaturze wcisnąć.
Najlepiej było, jak po raz pierwszy postawiłam swą stopę na irlandzkiej ziemi, zaraz po podróży z polskim stowarzyszeniem Bardzo Rozentuzjazmowanych Amatorów Wiwatów i Oklasków (BRAWO), i natychmiast podbiegł do mnie leprechaun, by założyć mi wianek z koniczyny, a w tle słychać było celtyckie pieśni grane na flażolecie, jak również rozkoszny szum padającego deszczu euro. Ewentualnie było tak, że nikt się tym nie przejął, jako naród totalnie pogodzony z tymi momentami narodowej historii, gdy utracili niepodległość – raz, jak ich podbili Anglicy w 1171 roku i raz w 2004 jak Polska wstąpiła do Unii Europejskiej.
Na sesji do kampanii społecznej fotografka mówi mi, bym pokazała złość, ale ja nie mam złości, mam myśl o martwym hipopotamie. Poważnie, to najlepiej oddaje mój obecny stan, ten moment, kiedy rozmawiam z człowiekiem zachwyconym miastem, w którym spędził dzień – opowiada, jakie jest piękne, jak spokojne, a ja mu odpowiadam, że to wszystko prawda, a kiedyś mieli też hipopotama w ZOO, ale podczas powodzi im uciekł i roztrzaskał się o most.
Czy wiesz, że na świecie istnieje 400 miliardów klocków LEGO? Z czego najpewniej ledwie 80% z tej sumy w mojej własnej chałupie. Chodźcie zobaczyć miejsce, gdzie Ole Kirk Christiansen w 1932 założył firmę, którą teraz wszyscy znamy i kochamy ❤️