Kategoria: życiowe chłosty

Mówię doktorowi Jamnikowi, że rany boskie, jak dobrze, że mnie przyjął, bo mnie się przytrafił taki skutek uboczny leczenia, ale to taki skutek uboczny leczenia, że aż bezskutecznie szukałam pomocy we wszystkich ulotkach dołączonych do leków, internet przejrzałam, no i gdy się okazało, że nawet użytkownik Szprota_podejdz_do_płota95 nie może mi pomóc, no to trudno, przyszłam […]...

– To nie o to chodzi – tłumaczę doktorowi Jamnikowi – że ja uważam, że za to, że stosuję się do zaleceń lekarskich, to należy mi się medal.

Gdy jestem bezbronna jak odsłonięty brzuszek jeża, jest tylko jedna osoba, którą potrzebuje widzieć. Jest najsłodszą z wszystkich wiśni w moim życiowym koszyczku, zwłaszcza ostatnio, gdy dominowały u mnie głównie inne smaki. Niemniej poprosiłam męża, by mnie nie rozśmieszał – po pierwsze dlatego, że po operacji boli mnie, gdy się śmieję; tak zupełnie dosłownie.

– Czy boi się pani narkozy?